รวมสาวสวย-สาระน่ารู้-วาไรตี้-ขำขัน-เทคโนโลยี

เมื่อไม่นานมานี้เอง นักวิทยาศาสตร์นานาชาติในสหรัฐ
สามารถถอดรหัสโครงสร้างเชื้อพันธ์ของตุ่นปากเป็ดออกมาได้แล้ว
และพบว่ามีความหลากหลายที่สมกับความแปลกปลาดนั้นเลยทีเดียว

ตุ่นปากเป็ดถูกจัดอยู่ในสัตว์จำพวกเลี้ยงลูกด้วยน้ำนมเเต่ออกลูกเป็นไข่
รูปร่างหน้าตาแปลกเหมือนกับนำชิ้นส่วนของสัตว์หลายชนิดมาผสมผสานกัน
และอย่างที่ชื่อบ่งบอก ตัวมีลักษณะคล้ายตุ่น ขนหนา มีปากเหมือนเป็ด
เท้าเหมือนแมวน้ำ หางยาวเป็นพวงเหมือนบีเวอร์ ตัวเมียวางไข่
และมีน้ำนมเลี้ยงลูกอ่อน ถึงแม้จะไม่มีหัวนม
แต่ก็ให้น้ำนมแก่ลูกอ่อนได้จากทางผิวหนังที่ท้อง
ตัวผู้มีเดือยที่เท้าหลังซึ่งสามารถพ่นพิษได้เหมือนกับงู
ตุ่นปากเป็ดกินตัวหนอน ตัวดักแด้ และกุ้งเป็นอาหาร
เมื่อโตเต็มที่ ตัวผู้จะมีความยาวราว 20 นิ้ว มีน้ำหนักราว 2 กิโลกรัม
ตัวเมียจะมีความยาว เเละน้ำหนักน้อยกว่าตัผู้ ตุ่นปากเป็ดอาศัยอยู่ในบริเวณชายฝั่งตะวันออกของประเทศ
ออสเตรเลีย เกาะทัสมาเนีย และปาปัวนิวกินี
นักธรรมชาติวิทยาอังกฤษพบสัตว์แปลกนี้ในออสเตรเลียมานานกว่า 200 ปีแล้ว
และตั้งชื่อให้ว่า Platypus มาตอนนี้ นักวิทยาศาสตร์นานาชาติที่มหาวิทยาลัย Louisiana State
และที่มหาวิทยาลัย Washington ที่เมือง St. Louis
ในรัฐ Missouri ทำงานถอดระหัสโครงสร้างเชื้อพันธ์ของตุ่นปากเป็ด
และงานวิจัยขั้นต้นเกี่ยวกับโครงสร้างนั้นเสร็จแล้ว
นับเป็นผังโครงสร้างเชื้อพันธ์ของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนมชนิดออกไข่ผังแรก
และเป็นการยืนยันว่า DNA หรือเชื้อพันธ์ของตุ่นปากเป็ดนั้น
ก็มีความหลากหลายรูปแบบเดียวกับลักษณะของตัวตุ่นนั้นเอง
กล่าวได้ว่าตุ่นปากเป็ด เป็นส่วนผสมของทั้งสัตว์ปีก
สัตว์เลื้อยคลานและสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม
นักวิทยาศาสตร์ที่มหาวิทยาลัย Louisiana State
กล่าวว่า โครงสร้างเชื้อพันธ์ของตุ่นปากเป็ด
มีลักษณะคล้ายของสัตว์ปีกผสมกับของสัตว์เลื้อยคลาน
มากกว่าของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม
คือมีทั้งเชื้อพันธ์สำหรับการวางไข่แบบที่สืบทอดมาจากสัตว์เลื้อยคลาน
และมีเชื้อพันธ์ของการมีพิษคล้ายพิษงู
แต่ก็มีเชื้อพันธ์สำหรับการสร้างน้ำนมสำหรับลูกอ่อนด้วย
นักวิทยาศาสตร์พบด้วยว่า ตุ่นปากเป็ดมีโครโมโซมกำหนดเพศถึง 10 ตัว
ซึ่งมากกว่าของมนุษย์ถึงห5เท่า
นักวิทยาศาสตร์ บอกว่า การถอดรหัสโครงสร้างเชื้อพันธ์ของของตุ่นปากเป็ด
ทำให้ได้เรียนรู้มากมายเกี่ยวกับ
ระบบกำหนดเชื้อพันธ์และระบบภูมิต้านทานของสัตว์เลี้ยงลูกด้วยน้ำนม
ซึ่งนับว่าเป็นก้าวสำคัญในการศึกษาด้านเชื้อพันธ์หรือพันธุกรรม
ที่จะเป็นประโยชน์ต่อการศึกษาวิจัยเกี่ยวกับโรคภัยไข้เจ็บต่างๆ
รวมทั้งสาเหตุและวิธีป้องกันโรคเหล่านั้น ตลอดจนการพยายามอนุรักษ์พันธุ์สัตว์ต่างๆ
ต่อไป